Asr-ı Saadeti güzelleştiren ve benzersiz hale getiren özelliklerden birisi de, Mescid-i Nebevi'de cemaatle kılınan namazlardı.
Bir sahabe günlük işlerini yaparken cemaate geç kalmış, mescide heyecanla ve koşarak gelmişti. Tek derdi, Efendimizin kıldığı namaza yetişebilmekti. Ne var ki, bir kısım sahabenin mescitten çıkmakta olduğunu gördü. Yoksa namaz bitmiş miydi? Son bir ümitle sahabelere sordu:
- Resulullah'ın kıldırdığı namaz bitti mi?
Arkadaşları şu üzücü cevabı verdiler:
- Evet, namaz bitti?
O yüce namaza, o kudsi cemaate yetişemediğini anlayan sahabe öyle bir "Ah!" çekmişti ki, sahabeler onun pişmanlığını takdir etmişler, Resulullah'la birlikte kılınan namaza duyduğu sevgiye hayran olmuşlardı.
Nitekim sahabeden birisi dayanamamış ve şunları söylemişti:
- Ver o "ah"ını bana. Namazımı vereyim sana.
Kaynak: Nesil Takvim
Bir sahabe günlük işlerini yaparken cemaate geç kalmış, mescide heyecanla ve koşarak gelmişti. Tek derdi, Efendimizin kıldığı namaza yetişebilmekti. Ne var ki, bir kısım sahabenin mescitten çıkmakta olduğunu gördü. Yoksa namaz bitmiş miydi? Son bir ümitle sahabelere sordu:
- Resulullah'ın kıldırdığı namaz bitti mi?
Arkadaşları şu üzücü cevabı verdiler:
- Evet, namaz bitti?
O yüce namaza, o kudsi cemaate yetişemediğini anlayan sahabe öyle bir "Ah!" çekmişti ki, sahabeler onun pişmanlığını takdir etmişler, Resulullah'la birlikte kılınan namaza duyduğu sevgiye hayran olmuşlardı.
Nitekim sahabeden birisi dayanamamış ve şunları söylemişti:
- Ver o "ah"ını bana. Namazımı vereyim sana.
Kaynak: Nesil Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder