Çam Dağı, Barla'da yürümeyle dört-beş saatlik mesafede bir dağdı. Bediüzzaman bir gün hizmetinde bulunan talebelerinden Hüseyin'le bu dağa çıktılar. Yanlarına yiyecek olarak bir ekmek, biraz da katık almışlardı. Dağa çıktıklarında gün yeni aydınlanmıştı. Sabah kahvaltısı yapacaklardı. Bir çam ağacının altına mütevazı sofralarını kurdular. Hüseyin ekmeği aldı, ortadan ikiye böldü. Bir parçası diğerine göre büyük olmuştu. Büyük olan parçayı Bediüzzaman'a uzattı:
- Buyurum Üstad'ım, dedi.
Bediüzzaman ekmeği alırken, dikkatli bir şekilde Hüseyin'e baktı. Hüseyin'in rengi değişti:
- Bir şey mi oldu Üstad'ım? dedi.
- Yok kardeşim, bir şey dikkatimi çekti, dedi. Ekmeğin büyük olan parçasını bana verdin. Bu konuda sana bir düsturu hatırlatayım.
Ve şöyle devam etti:
- Bak kardeşim! Birisi seninle bir dilim ekmek paylaşırsa, yahut bir elmayı bölüşürse, eğer yarıdan fazlasını kendisine alırsa, o kişiyle sakın arkadaşlık yapma.
Kaynak: Nesil Takvim
- Buyurum Üstad'ım, dedi.
Bediüzzaman ekmeği alırken, dikkatli bir şekilde Hüseyin'e baktı. Hüseyin'in rengi değişti:
- Bir şey mi oldu Üstad'ım? dedi.
- Yok kardeşim, bir şey dikkatimi çekti, dedi. Ekmeğin büyük olan parçasını bana verdin. Bu konuda sana bir düsturu hatırlatayım.
Ve şöyle devam etti:
- Bak kardeşim! Birisi seninle bir dilim ekmek paylaşırsa, yahut bir elmayı bölüşürse, eğer yarıdan fazlasını kendisine alırsa, o kişiyle sakın arkadaşlık yapma.
Kaynak: Nesil Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder