Şeyhülislam Zenbili Ali Efendi, zamanın en büyük alimlerindendi. herkes tarafından sevilir ve sayılırdı. Sık sık tertip ettiği sohbet toplantıları çok samimi bir hava içinde geçerdi. Her sohbeti ayrı bir güzellikte olur, dinleyenleri coştururdu.
Bir yaz günüydü. Hava oldukça sıcaktı. Zenbilli Ali Efendi'nin evinin arka kısmındaki bahçede, ateş gülleri arasında sohbete oturulmuştu. Bir ara söz canlı cinslerine gelip dayandı. Hocanın, yakın arkadaşlarından biri ile aralarında şöyle bir konuşma geçti:
- Hocam, en çok hangi kuşları seversiniz?
- Ben sadece kuşları değil, bitin hayvanları severim
- İnsanlarla alakalı ne düşünüyorsunuz?
- İnsanları da severim; ama hepsini değil. Hayvanların hepsi sevilmeye layık oldukları halde, insanların hepsi sevilmeye layık değiller. Bazı insanlar davranışlarıyla hayvanlardan daha aşağı düşerler.
- Sizce insan mı hayvandan üstün, yoksa hayvan mı insandan?
- İnsanlar hayvandan üstün yaratık olmalarına rağmen, hayvanların da insanlardan üstün tarafları vardır. Mesela onların içinde hiçbir müşrik ve münkir, hiçbir yalancı dolandırıcı ve sahtekar yoktur.
Kaynak: Nesil Takvim
Bir yaz günüydü. Hava oldukça sıcaktı. Zenbilli Ali Efendi'nin evinin arka kısmındaki bahçede, ateş gülleri arasında sohbete oturulmuştu. Bir ara söz canlı cinslerine gelip dayandı. Hocanın, yakın arkadaşlarından biri ile aralarında şöyle bir konuşma geçti:
- Hocam, en çok hangi kuşları seversiniz?
- Ben sadece kuşları değil, bitin hayvanları severim
- İnsanlarla alakalı ne düşünüyorsunuz?
- İnsanları da severim; ama hepsini değil. Hayvanların hepsi sevilmeye layık oldukları halde, insanların hepsi sevilmeye layık değiller. Bazı insanlar davranışlarıyla hayvanlardan daha aşağı düşerler.
- Sizce insan mı hayvandan üstün, yoksa hayvan mı insandan?
- İnsanlar hayvandan üstün yaratık olmalarına rağmen, hayvanların da insanlardan üstün tarafları vardır. Mesela onların içinde hiçbir müşrik ve münkir, hiçbir yalancı dolandırıcı ve sahtekar yoktur.
Kaynak: Nesil Takvim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder